کد مطلب:29589 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:98
آنان دل هایشان بیمار، و چهره هایشان تمیز است. در پنهانْ گام می زنند و به سوی زیان می خزند. ظاهرشان همچون مَرهم و كلامشان شفاست؛ ولی كارهایشان دردِ بی درمان است. حسدورزان بر راحتی [ مردم]، و فزایندگان گرفتاری و نومیدسازندگانِ امیدواری اند. در هر راهی، به خاك افتاده ای دارند، و در هر دلی، راه نفوذی، و برای هر اندوهی اشك هایی. به همدیگر ثنا قرض می دهند و در انتظار پاداش از یكدیگرند. هرگاه درخواست كنند، پافشاری می كنند، و اگر ملامت كنند، پرده دری می كنند، و اگر داوری كنند، زیاده روی می كنند. برای هر حقّی، باطلی آماده دارند، و برای هر راستی، كجی، و برای هر زنده ای، قاتلی، و برای هر دری، كلیدی، و برای هر شبی، صبحی! برای طمع ورزی به یأس متوسّل می شوند تا بازارشان را با آن به پا دارند و بر بهای كالایشان بیفزایند. سخن می گویند و شُبهه می پراكنند، توصیف می كنند و مشوّش می كنند. راه را ساده می نمایند و پیچ و خم هایش را می افزایند. آنان، یاران شیطان اند و زبانه های آتش. «أُوْلَل-ِكَ حِزْبُ الشَّیْطَنِ أَلَآ إِنَّ حِزْبَ الشَّیْطَنِ هُمُ الْخَسِرُونَ؛[1] آنان، حزب شیطان اند. آگاه باش كه حزب شیطان، همان زیانكاران اند».[2].
5390. امام علی علیه السلام - در سخنرانی اش كه در آن، منافقان را توصیف كرده است -: شما را از منافقان برحذر می دارم. آنان، گم راهان و گم راه كنندگان، خطاكاران و به خطا وادارندگان اند. رنگ های گوناگون می گیرند و فتنه ها می كنند. به هر وسیله ای بر ضدّ شما تكیه می كنند و در هر كمینگاهی در كمین شما می نشینند.